Όσοι κλασαυχενίζονται για το πρωτοπόρο πνεύμα τους στη λογοτεχνία και ζουν για να δουν τον θρίαμβο της νεωτερικότητας, θα πρέπει να θυμούνται πως έχουν αργήσει μερικούς αιώνες... Διότι η αποδόμηση που επαγγέλλονται ήταν ώριμο φρούτο ήδη από τον 18ο αιώνα. 
Για του λόγου το αληθές θα αναφέρω τρία ονόματα. Λώρενς Στερν (Τρίστραμ Σάντι / Συναισθηματικό ταξίδι), Γκαίτε (Βέρθερος) Σοντερλό ντε Λακλό (Επικίνδυνες σχέσεις). Όποιος διαβάσει, θα καταλάβει τι εννοώ. Δυστυχώς ισχύει κι εδώ αυτό που λέμε: "Ο παλιός είν' αλλιώς!"
του Δημήτρη Στεφανάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου